استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد

در سن 10 سالگی به فراگیری قرآن در نزد شیخ الامر معلم قرآن زادگاهش پرداخت. استعداد درخشان او به همراه الطلف خداوندی سبب شد تا به حفظ قرآن به طور کامل نایل گردد و علاقه و اشتیاق فراوان استاد به قرآن چنان بود که استادش همواره او را در جلسات شبانه قرآن همراه خود می برد و چون فرزند خویش او را گرامی می داشت.
آنچه باعث ترغیب عبدالیاسط به قرآن شد ،تلاوت قرآن در یکی از مجالس دهکده اش بود که در اثر تشویق حاضران مجلس تا بامداد ادامه یافت .استقبال حاضران در مجلس روحیه عبدالباسط نوجوان را به شدت دگرگون ساخت و سرنوشت آینده اش را رقم زد. به این ترتیب زمینه ساز آن شد که علوم قرآنی را بیش از پیش فراگیرد و به اصول قرائت وهفتگانه و دهگانه در نوجوانی آشنا شد.
استاد در قرائت شیوه خاص خود را برگزیده بود نه تقلید از کسی .زیرا ایشان اعتقاد داشتند که عمر تقلید کوتاه است و تقلید کننده در مدتی کم از این کار خسته خواهد شد و زمانی می رسد که نمی تواند به این ادامه دهد.
صدای رسا و تحریرهای زیبای او در قرائت قرآن جاذبه خاص دارد او در تلاوت چنان رسایی و کمال به همراه دارد که هیچگاه انسان از تکرار و شنیدن صوت او خسته نمی شود.
لحن جاذب ،تجوید خوب ،آهنگ زیبا ،رسایی صدا، نفس طولانی و کافی در پیوستن آیات به یکدیگر ، تحریرهای بجا و دقیق از مهمترین ویژگیهای استاد عبدالباسط است که او را محبوب و برجسته ساخته است.
استاد شهید قرآن شیخ عبدالباسط در سال 1367 هـ . ش. دعوت حق را لبیک گفت و روح بلندش به دیار باقی شتافت